Begin 2020 ging de nieuwe Charlie’s Angels film in première, gebaseerd op de populaire televisieserie uit de jaren 70. Charlies Angels is voor mij jeugdsentiment. Vooral de rol van de mysterieuze Charlie heeft mij altijd gefascineerd. Hoewel hij de baas is van de “angels” komt hij nooit in beeld en alleen zijn stem is af en toe te horen.
Als ik aan Charlie denk dwalen mijn gedachten af naar de energietransitie. In Nederland willen we overstappen op duurzame energie. De fossiele brandstoffen doen we in de ban en iedereen spreekt vol lof over wind- en zonne-energie. Maar wat als de wind niet waait of de zon niet schijnt, waar komt dan onze elektriciteit vandaan?
De oplossing ligt volgens vele politici (ook in de Bergse politiek) in de opslag van elektriciteit. Sterker nog, die opslag van elektriciteit zou in onze gemeente moeten leiden tot energieonafhankelijkheid in 2030. Een mooi streven, maar hoe bereiken we dat?
Energieopslag kan o.a. met behulp van waterstof of accu’s. De waterstofontwikkeling is voorlopig nog niet zo ver en dus is de hoop gevestigd op accu’s.
De gemeente Bergen wil veel energie gaan opwekken, het grootste zonneveld van Nederland wordt in Bergen gerealiseerd en daarnaast komen ook nog eens 4 grote windmolens te staan in Wells Meer. Per jaar zal het Energielandgoed bijna 300.000 MWh (gemiddeld 820 MWh per dag) opwekken. De gemeente heeft daarom een onderzoek laten uitvoeren naar de opslag van elektriciteit.
Als de gemeente energieonafhankelijkheid wil bereiken zal er op het Energielandgoed een opslagcapaciteit van ongeveer 100-150 MWh moet worden gerealiseerd, zo valt in het rapport van adviesbureau Blueconomy te lezen.
En dat is veel, heel veel en dus moet er een accu komen die groot, heel groot is. Je moet dan al snel denken aan een accu ter grootte van een stevig fabrieksterrein en die zijn duur, heel duur. De accu die benodigd is op energielandgoed Wells Meer is bijna net zo groot als de grootste accu ter wereld (de tesla big battery in Australië) .
Het grootste zonneveld van Nederland, de grootste accu ter wereld, ach waarom ook niet…..
Er zijn echter twee tiny, little probleempjes:
1: De grote accu’s zijn niet te betalen (de opslag van 100-150 MWh zal een kleine 100 miljoen euro gaan kosten)
en
2: Over de technologische ontwikkelingen op het gebied van energieopslag bestaan veel te optimistische verwachtingen.
We zijn er aan gewend geraakt dat computers en mobiele telefoons voortdurend kleiner, beter en goedkoper worden en dus denkt menigeen dat deze snelheid van ontwikkeling normaal is en ook geldt voor andere technieken. Als het vandaag niet kan, dan zal het morgen wel lukken, of anders overmorgen. Veel mensen denken dan ook dat de accu’s van overmorgen in staat zullen zijn om een samenleving met alleen maar zon en wind mogelijk te maken. Helaas gaan op andere gebieden dan de micro-elektronica (mobiele telefoons, computers) de technologische ontwikkelingen veel trager. De accu is een stokoude elektrochemische techniek waarbinnen de ontwikkelingen niet zo heel snel gaan. De afgelopen 150 jaar heeft de accu 150 keer meer vermogen gekregen. Ter vergelijking: de snelheid van verandering is in de wereld van computers en micro-elektronica 10.000 keer groter dan op accugebied (zie ook: Simon Rozendaal, warme aarde, koel hoofd).
Energieonafhankelijkheid van de gemeente Bergen is dus een mooi streven maar voorlopig volledig onbetaalbaar.
Zelf heb ik het gevoel dat grootschalige betaalbare opslag van elektriciteit nog heel ver weg is. Laten we maar hopen dat de grootschalige opslag van elektriciteit niet de “Charlie” van deze tijd wordt.
Er wordt veel over gesproken maar hij komt nooit tevoorschijn.