Nieuwsuur besteedde vorige week donderdag (13 april 2023) aandacht aan de rechtszaken die momenteel worden gevoerd tegen gerealiseerde zonnevelden. Ten tijde van de ontwerpfase van de velden is beeldmateriaal gecommuniceerd naar omwonenden over hoe het zonneveld er na realisatie uit zou komen te zien. Daarbij is aangegeven dat het zonneveld mooi zou worden ingebed in de omgeving. De panelen zouden aan het zicht worden onttrokken door hoge bloeiende hagen, er zouden rondom perken worden gerealiseerd met zomerbloeiers, etc. In de praktijk is daar echter niet zoveel van terecht gekomen en dus stappen omwonenden nu naar de rechter. Zij voelen zich verkeerd voorgelicht en eisen dat de beloftes die zijn gemaakt alsnog worden nagekomen.
De vraag is of dit in de toekomst ook voor Wells Meer zou kunnen gebeuren.
Juist om dit soort perikelen te voorkomen heeft de gemeente Bergen het beheer van het Energielandgoed in eigen hand gehouden. Er is in de planningsfase veel aandacht besteed aan de landschappelijke inbedding en veelvuldig is benadrukt dat het Energielandgoed er véél mooier uit zal komen te zien dan wanneer een commerciële partij het Energielandgoed zou gaan ontwikkelen.
Dat is mooi.
Wanneer de rendementen echter tegen gaan vallen sneuvelen de goede intenties vaak als eerste.
En laten we eerlijk zijn, op dit moment loopt de realisatie van Wells Meer nog niet helemaal zoals verwacht.
Ik vraag me dan ook af of al de mooie plannen m.b.t. landschappelijke inbedding die de gemeente Bergen enkele jaren geleden vol enthousiasme heeft gemaakt wel uitgevoerd gaan worden.
De betrokken onderzoeksbureaus, waaronder Pondera en HNS landschapsarchitecten hebben, in hun even zo grote enthousiasme, veel beeldmateriaal verwerkt in de plannen.
Zo kunnen we in de diverse rapporten lezen over de realisatie van:
1: Een extensieve zonneweide (ook wel zonnepark genoemd) met heel veel groen tussen de panelen.
2: Een kronkelend beekje (Molenbeek) met aansluitend moeraslanden.
3: Een recreatief toegankelijk zonnepark met fietspaden en wandelpaden.
4: Een energieboulevard met kunstwerken: zogenaamde “Zonnekunst” :
5: Een uitkijktoren:
6: Natuurlijke afscherming van de zonnepanelen met houtwallen hagen en greppels:
Om te voorkomen dat hekwerken om de zonnepanelen het beeld domineren, wordt gekozen voor natuurlijke middelen zoals houtwallen, hagen, greppels en indien nodig goed ingepaste hekwerken.
7: Meervoudig ruimtegebruik:
etc. etc. etc.
Het ziet er allemaal prachtig uit, maar wordt het ook gerealiseerd?
Nu is dit beeldmaterieel allemaal opgenomen in documenten die voornamelijk door betrokkenen en “energiedeskundigen” worden gelezen. Hoewel alle informatie openbaar is zal de gemiddeld inwoner hier waarschijnlijk geen kennis van hebben genomen.
Dat geldt echter niet voor het volgende:
In de ontwerpfase is een artist impression gemaakt, een bijzonder idyllisch plaatje van Wells Meer. Een prachtige beeld van wandelende moeders met vliegerende kinderen, waar de vlinders spontaan op je hand gaan zitten, met in een mooie weide hier en daar een enkel zonnepaneel. Of dit nu zo’n heel realistisch beeld is van het Energielandgoed kan worden betwijfeld want volgens de plannen komen er toch echt zo’n 830.000 zonnepanelen te liggen.
Misschien dat het beeldmateriaal alleen refereert aan het toekomstige zonnepark (zie boven punt 1) en niet naar de geplande intensieve zonnevelden. Er is echter voor gekozen om juist dit beeldmateriaal veelvuldig te gebruiken in communicatie over het Energielandgoed, ook naar inwoners van de gemeente Bergen.
Hiermee is een verwachtingspatroon gecreëerd dat moeilijk kan worden waar gemaakt.
Dus, als de trend zich voorzet dat omwonenden naar de rechter stappen omdat de gepresenteerde indruk van een te realiseren zonneveld uiteindelijk niet geheel aansluit bij het eindresultaat, kan de gemeente Bergen haar borst nat maken.